Baby-monitors

HF-Stralende baby-monitors

Inleiding:
Slaap is een belangrijke biologische functie en cruciaal voor het behoud van homeostase en slaapstoornissen zijn een belangrijke risicofactor voor hart- en vaatziekten, metabole stoornissen en sterfte (1). Chronische slaapstoornissen hebben een negatieve invloed op het neurologisch functioneren, zoals geheugenvorming (2), volgehouden aandacht (3) en andere hogere cognitieve functies (4), en zijn ook sterk geassocieerd met de ontwikkeling van de ziekte van Alzheimer (5).
Bij kinderen en jongvolwassenen wordt verstoorde slaap in verband gebracht met psychische stoornissen (6), depressie (7) en verminderde schoolprestaties (8). In de afgelopen twee decennia is de prevalentie van slaapstoornissen aanzienlijk toegenomen, waardoor momenteel vier op de tien Australiërs worden getroffen, met aanzienlijke gevolgen voor de sociale, financiële en gezondheid gerelateerde kosten (9).

   De toename van slaapstoornissen valt samen met de verspreiding van miljarden mobiele telefoons wereldwijd (10). Ondanks de proliferatie van deze draadloze communicatieapparatuur en netwerken die resulteren in een toename van de blootstelling aan radiofrequenties met 18 orden van grootte (11), blijft de relatie tussen RF-EMF blootstelling en slaap onduidelijk. Slaapproblemen zijn de meest gemelde klachten die worden toegeschreven aan blootstelling aan RF-EMF (12-14) en meerdere onderzoeken suggereren dat blootstelling aan RF-EMF nauw samenhangt met het melden van symptomen (15-17).
Hoewel slaapstoornissen veel voorkomen bij jongvolwassenen (18), die toevallig ook de meeste schermtijd doorbrengen met het gebruik van digitale apparaten (19), gebruiken epidemiologische onderzoeken die gevoelig zijn voor vertekening van de respondenten, zelden klinisch relevante uitkomstmaten. Bovendien is experimenteel onderzoek naar blootstelling aan RF-EMF en slaap complex en verre van overtuigend (20). De meeste experimentele onderzoeken naar de invloed van puls-gemoduleerde radiofrequenties op de slaapkwaliteit worden uitgevoerd in een zeer gecontroleerde onderzoeksomgeving met blootstelling van het hoofd aan mobiele telefoons. Dergelijke studies laten inconsistente associaties zien, zijn niet generaliseerbaar, hebben een beperkte steekproefgrootte en een korte duur of geen follow-ups (21-28). Bovendien is vastgesteld dat de slaap in een slaaplaboratorium vertekend is, vooral gedurende één nacht (29). Er wordt ook gesuggereerd dat studies zich richten op echte omstandigheden in plaats van gesimuleerde elektromagnetische velden, omdat echte signalen zeer variabel zijn met onvoorspelbare veranderingen in intensiteit en golfvormen, waardoor ze biologisch actiever zijn (30). Tot op heden is in geen enkel onderzoek de invloed van herhaalde blootstelling aan 2,45 GHz straling op de slaap in echte situaties onderzocht, ondanks het feit dat dit type straling alomtegenwoordig is in moderne huishoudens.

   De onzekerheid over de invloed van RF-EMF's op de slaap wordt nog vergroot door de onzekerheid over de werkingsmechanismen. Volgens een recente systematische review verhoogde blootstelling aan pulserende RF-EMF's in selectieve banden het EEG vermogen tijdens de slaap, maar hun effect op de slaaparchitectuur of klinische slaapresultaten blijft onduidelijk (20). Er is gesuggereerd dat RF-EMF's de slaap via meerdere mechanismen kunnen beïnvloeden, waaronder directe blootstelling aan pulserende gemoduleerde RF-EMF's die de EEG-architectuur beïnvloeden (31-33), geïnduceerde melatonine-suppressie door blootstelling aan blauw licht voor het slapengaan (34), apparaat-geïnduceerde opwinding die het vermogen om in slaap te vallen vermindert, of andere factoren die verband houden met het gebruik van mobiele telefoons zoals mediagebruik voor het slapengaan of na het uitgaan van de lichten (27). De nabijheid en timing van blootstelling kunnen ook belangrijk zijn: een grote systematische review en meta-analyse met 125.198 kinderen concludeerde dat slaapstoornissen en slaperigheid overdag significant vaker voorkwamen wanneer een apparaat in de slaapkamer stond, zelfs wanneer het kind het apparaat 's nachts niet gebruikte (35). Verder bewijs suggereert dat slaapresultaten eerder negatief beïnvloed worden door RF-EMF wanneer blootstelling gedurende de hele nacht plaatsvindt (21). Fysiologische studies naar de effecten van Wi-Fi-gerelateerde frequenties op de slaap worden echter meestal uitgevoerd in laboratoriumomstandigheden in plaats van in de echte wereld en rapporteren een aanzienlijke variatie in de relatie tussen RF-EMF en slaaparchitectuur (36).

   We wilden de hiaten in de huidige kennis opvullen door gebruik te maken van een robuuste, dubbelblinde, gerandomiseerde, placebo-gecontroleerde cross-overmethode in een real-world setting, om de effecten van blootstelling aan een veelgebruikt radiofrequentie-toestel gedurende meerdere nachten op klinisch relevante slaapuitkomsten bij gezonde volwassenen te onderzoeken. Dit is een nieuwe aanpak omdat het experimentele protocol betrekking had op de eigen woning en natuurlijke slaapomgeving van de deelnemers met een direct beschikbaar elektronisch apparaat voor consumenten, waardoor ecologisch valide, empirisch bewijs werd verkregen.

Resultaten
Hoewel het doel was om 20 deelnemers te werven, werden vanwege de strenge inclusiecriteria en de impact van de pandemie slechts de gegevens van 12 deelnemers geëvalueerd. Samenvattende statistieken voor de primaire en secundaire uitkomstmaten staan in tabel 1. De slaapkwaliteit zoals aangegeven door de PIRS-20 bleek significant te zijn verminderd tijdens blootstelling aan RF-EMF in vergelijking met blootstelling aan placebo (p <0,05), zoals geïllustreerd in figuur 2. Drie deelnemers (27,3%) scoorden een lagere slaapkwaliteit tijdens blootstelling aan RF-EMF in vergelijking met placebo (p <0,05). Drie deelnemers (27,3%) scoorden boven de grenswaarde van 20 (op een totale score van 60 voor de PIRS-20) voor het risico op klinische slapeloosheid. Het ruwe enkel-kanaals EEG signaal afkomstig van de Z-machine werd geconverteerd naar EDF formaat en geanalyseerd met Curry 7 EEG analyse software (Compumedics Pty Ltd). Het EEG-signaal werd hoog / laag doorgelaten gefilterd (.3 Hz / 70 Hz) met een 50 Hz notch filter. Vergeleken met de sham-blootstelling werd tijdens de RF-EMF blootstelling een statistisch significante toename (p < 0,5) in EEG vermogensdichtheid in de hogere frequenties (theta-, bèta- en gammabanden) gedetecteerd tijdens de NREM-slaap (Non-Rapid Eye Movement), maar niet tijdens de REM-slaap (Rapid Eye Movement).

De opmerkelijke studie als pdf.